Moord is een deugd

De taal van extreme groepen? Een ziekelijke geest? Een jihadist aan het woord of een oude kamikazepiloot uit Japan? Welnee. De Democratic Party van de V.S. Moord is een verdienste. Het is een opluchting. Het is een zegen. Wie het anders ziet, hoort in deze wereld niet thuis. Die kan zeker geen federaal rechter worden. Want een rechter is er om moord (althans sommige vormen daarvan) goed te praten.

Dat is de discussie die dezer dagen speelt in Amerika. Amy Barrett, met een uitstekende staat van dienst in de juridische sector, wordt openlijk aangevallen door democratische senatoren. Ze mag niet de functie van federaal rechter krijgen. Ze is namelijk ‘too catholic.’ Die vrouw hoort bij een kerk. Dat is al verdacht bij de democraten. Die kerk is gekant tegen abortus. ‘Dus’ moeten christenen worden geweerd uit de rechtspraak, het onderwijs, de politiek en de medische wereld. Die zijn een gevaar voor de maatschappij. Die zouden wel eens tegen moord kunnen zijn. Niet dat Barrett ooit iets tegen de wet heeft ondernomen. Maar je weet maar nooit met christenen. Die horen er niet bij volgens de ‘democratic’ beginselen.

Zo ver zijn we al gekomen. Dat is niet alleen de discussie in D’66, maar het kwaad vreet door in de hele wereld. De hetze tegen christenen neemt steeds heviger en barbaarser vormen aan. Stel je eens voor dat we moord (één van de grote verdiensten van de democraten) weer bij zijn naam zouden noemen (abortus, euthanasie, morning-afterpil, zelfmoordpil…) Dan sta je toch in je hemd als democraat? Nee, we noemen het een verdienste, een deugd, een verworvenheid die te vuur en te zwaard moet worden verdedigd. Gelukkig zijn deze Democrats niet aan het bewind in het land van Uncle Sam. Dat, op zijn minst, is een deugd, want ze worden gevaarlijk.

Bram Krol