2015270844.jpg

Projects / Projecten / GIGAFAC

Voor Nederlands klik hier > : STEUN ONS MET GEBED< GELD EN (EVENTUEEL) MEDEWERKING

For English click here > : SUPPORT US WITH YOUR PRAYERS < FINANCIAL SUPPORT AND POSSIBLY OTHER TYPES OF SUPPORT

 

Het botte ongeloof

Zonder kennis van zaken bazuinen ongelovigen hun mening over de opstanding uit. In het programma Paul en Witteman was het vlak voor pasen weer raak, al leek het op een jaarlijks terugkerende herhaling van zetten. Jezus zou niet zijn opgestaan. Hij was schijndood. En mocht dat niet zo zijn geweest, dan moest de opstanding maar symbolisch worden uitgelegd. Verder waren de gelovigen wel erg goedgelovig, nog steeds trouwens, dus die die krijgen een flinke veeg uit de pan. De opstanding is een misvatting, is de teneur van het betoog van veel ongelovigen.

Het argument van de schijndood wordt steevast aangevoerd door mensen die de moeite niet nemen het bijbelse verslag door te nemen. (Normaal gesproken wordt een journalist die zijn bronnen niet bestudeert ontslagen...) Het enige wat hier schijn is, is het argument zelf. Jezus was dood. De speer in zijn zijde, het gescheiden vloeien van water en bloed, het van binnenuit niet te openen rotsgraf, de balseming met bijna 35 kilo bijtende stoffen, waar zelfs een gezond mens aan zou sterven... De constatering van de dood door vriend en vijand.

Ik moest denken aan een kerk, waar ik eens met pasen moest preken. De liturgiecommissie gaf me van tevoren door, dat ik vooral moest uitleggen dat de opstanding symbolisch bedoeld is. Dus stelde ik voor om in een symbolische auto naar hen toe te komen. Meewarig gelach... “Een symbolische auto rijdt niet, dominee!” Nee, inderdaad; een symbolische opstanding ook niet. Dat is boerenbedrog. Daar zit geen greintje troost of houvast bij. Zouden in de eerste eeuw de getuigen de dood zijn ingejaagd, vanwege hun symbolische gegoochel?

Tot slot is er nog een geliefd stokpaardje in dit vooringenomen steekspel. De mensen waren in bijbelse tijden wel erg goedgelovig. Maar dat is historische kolder. De volgelingen van Jezus waren zó realistisch, dat ze zelfs de beloften van Jezus niet meer konden geloven. Ze waren totaal gedesillusioneerd en ontroostbaar. Pasen begon voor hen slechts met uitzichtloze ellende. Er was heel wat voor nodig om hen op andere gedachten te brengen. Ze probeerden in het begin zelfs de eersten die met goed nieuws kwamen het zwijgen op te leggen. Maar toch heeft het unieke wonder van pasen hen overtuigd!

De kerk kan haar geloof in de opstanding niet loslaten, zonder zichzelf tot een symbolische misvatting, een schijnargument te verklaren. Dan is ze niet schijndood, maar morsdood, en zonder hoop. Maar ik geloof in de kerk van de levende Heer!

Bram Krol

Bron: Gez. Kerkblad april 2009