Columns van Bram Krol

Haram

Elke Westerling, elk product dat in het Westen gemaakt wordt, elke gedachte die daar vandaan komt is per definitie verkeerd voor de orthodoxe islam. Dat zit er bij groeperingen als de wahhabisten, taliban en salafisten zo ingeslepen, dat het geen vergissing was dat ze medewerkers van het Rode Kruis of Artsen zonder Grenzen ontvoeren en doden, zoals de afgelopen weken in Pakistan en Somalië. Dit hoort bij hun beeld van de ideale maatschappij. Religieuze neutraliteit is onvoldoende. Slechts wie dezelfde pure uitleg van de islam voorstaat, heeft recht van leven.

In Somalië ging Al Shabaab zelfs zover, dat ze liever honderdduizend eigen mensen zag doodgaan, dan dat ze hulp wilde aanvaarden van de ‘onzuiveren’. Hetzelfde geldt voor Boko Haram, een andere naam voor hetzelfde kwaad, dat in Nigeria de dood heeft verklaard aan alle christenen en elke westerling. Ze is bezig de daad bij het woord te voegen. Honderden heeft ze al gedood, duizenden zijn op de vlucht geslagen met achterlating van bijna al hun bezit.

Nu is dit geweld niet slechts voorbehouden aan groeperingen die als extreem bekend staan. Ik heb getuigen gesproken in Somaliland van een misdaad, die velen heel ‘normaal’ vonden. Twee vrouwen (moeders met kleine kinderen!) werden levend begraven op verdenking van sympathie met het christendom, veroordeeeld door een soort volksrechtbank. Dat hoort toch zo?

De democratie is in Egypte wankelt nog voordat ze wordt ingevoerd. De salafisten willen het liefst alle kerken en ‘ketters’ verbranden. Niemand die hun openlijke oproep tot geweld stopt. Dat gebeurt zelfs niet in de Indonesische schijndemocratie, waar opnieuw met kerst kerken onbereikbaar werden gemaakt, en waar christelijke papoea’s de status van kleiduif hebben gekregen. Maar de wereldkerk zwijgt. De islam ook, maar die heeft daar een reden voor. Op die manier is ze groot geworden.

Extremiteit is in de islam zoals het ‘eigenlijk zou moeten’. Het is de enige wereldreligie die in haar heilige geschriften de uitroeiing van alle anderen als een recht en zelfs een religieuze plicht stelt. We mogen nog van geluk spreken dat de meeste islamieten die opruimwoede aan een minderheid overlaten (overigens, die minderheid vormt in Afghanistan, Iran, Pakistan en nog enkele landen de meerderheid).

De essentie van de islam wil maar weinig doordringen tot het Westen. Hoelang moeten we dit gedoe nog verdragen? Zou de Nederlandse staat een sekte toelaten, die de dood van andersdenkenden in het vaandel heeft staan? Geen land ter wereld zou je zeggen. Maar de islam dan? De wereld zwijgt...

Bram Krol
Bron: Gezamelijk Kerkblad Jan 2012