Columns van Bram Krol

 

TRIN-i-tijd voor een opwekking?

Klappen en stampen, rond rollen, springen en dansen, tuitende oren van de geluidsoverlast, een openingstoespraak, die meer over de kapper dan Jezus ging. Misplaatste bijbelaanhalingen: “De Bijbel heeft ’t over beweegoffers, dús God wil dat u veel beweegt...” Is dat een opwekking? Of gebakken lucht?

Er ging een roep uit van de tweede Heaven on Earth manifestatie (Zwolle) van TRIN (Teach, Reach and Impact the Nations). Vijf dagen lang stroomden duizenden toe, maar toch te weinig. Er was een opwekking aangekondigd, of minstens een stap in die richting, een plensbui in onze platlandse woestijn.

Wat is een opwekking? Een deinende menigte? Oorverdovend enthousiasme? Was ’t nog niet luid, vreemd, oppervlakkig genoeg? Wat zegt de Bijbel en wat leert de geschiedenis? Een opwekking ontstaat daar, waar mensen zich diep verootmoedigen, de Bijbel intensief bestuderen en bidden. Aantallen zijn geen wezenlijk element van een opwekking. Uitbundigheid ook niet; dat is leuk, maar niet wezenlijk. Een opwekking is bescheiden; ze heeft een voorkeur voor de stilte. Grote manifestaties kunnen een boodschap overdragen (als ze die hebben...), maar een opwekking begint pas als die doel treft. Zonder verbroken harten geen vernieuwing!

Een opwekking? Voortekenen zijn er in ons land nauwelijks; er is nog geen klein wolkje aan de kim. Wanneer de tienduizend H.O.E.-deelnemers groeien naar vijftigduizend – is er nog steeds geen Heaven on Earth. Omrollen en verdwaasde scènes kwamen in veel opwekkingen voor, maar zijn op zich geen bewijs van het werk van de Geest. Rollen en dollen kan elke gek...

Het is tijd voor een opwekking. Of TRIN ons een stapje verder zal helpen? Of haar kapper? Mijn hoop wankelt. Niets dat daarop wijst...

Bram Krol

Bron: Uitdaging juni 2009