Vrede

De onrust van het moderne leven heeft velen in haar greep. Mensen lijden eronder en willen ontsnappen aan de maalstroom van drukte en pressie. Vooral onder de hoger opgeleiden is die behoefte heel groot. Daardoor zoeken velen hun heil bij oosterse ‘rust- en vredeleveranciers’. Miljarden dollars stromen India binnen, waar het geld overwegend aan prestigeprojecten van baardige en harige goeroes en hun bewegingen wordt besteed. Ongecontroleerd...

De mensen komen er als bijen op de stroop op af, als er innerlijke rust en vrede worden aangeboden, vooral als daarbij meditatie wordt aangeleerd. Het zich eigen maken van spirituele technieken verschaft een prettig gevoel. “Kijk eens hoe ver ik al ben!” Dat ze intussen worden uitgemolken, deert hen niet. Zo groot is hun behoefte aan zelfinkeer.

Wat heeft het Oosten meer dan de kerk? Niets anders dan loze beloften. Tot de dag van vandaag is het me een raadsel, waarom de kerk maar blijft zwijgen, en niet inspeelt op de gemakkelijk te constateren behoefte aan innerlijke rust. Naast Alphacursussen zou ze allang aan de weg moeten timmeren met rustbrengende retraites en technieken, maar dan met een andere invulling. Want de kerk kan nooit verkondigen – zoals het oosterse denken dat doet - dat we de godheid en de waarheid diep in de mens moeten zoeken.

Veel bezoekers aan goeroe Sai Baba (miljoenen!), Hare Krishna of yogacentra vinden daar niet alleen een door hen gewaardeerde entourage, maar ook gelijkgezinden. Het zijn reünies van de maatschappelijke bovenlaag, die graag ‘onder ons’ wil blijven. Voor hen worden speciale high-society ontmoetingen geregeld, die het ego strelen, en de kassen van de lagere godheden en goeroes spekken.

De kerk zou eens in het Oosten in de leer moeten. Niet zozeer waar het de filosofie aangaat, maar eerder haar aanpak. Ze verliest mensen aan oncontroleerbare figuren, met een louche boodschap, ook al heeft ze zelf iets beters te bieden, heilzamer voor mens en maatschappij. Het is tijd voor een herleving van de oude christelijke mystiek, samen met retraites en bijpassende bewegingen. Dat kan een zinnig antwoord bieden op de noden van grote groepen in de moderne wereld.

De liederen van vrede schallen zelfs door de winkelcentra, en treffen een tere snaar. Het is bijna Kerst. Vele tienduizenden komen voor één zuinig keertje in het jaar naar de kerk. Wat ze zoeken? Meer dan wat ze aan antwoorden vinden. Te weinig wordt de populaire kerstdienst benut om de nieuwsgierigen iets aan te bieden, waarvoor ze terug willen komen. En dat hoeft niet per se een kerkdienst te zijn. Wat mensen zoeken is vrede. Geef ze dat dan!

Bram Krol

bron: Gezamenlijke Kerkblad  dec. '06